Віле́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Віле́нка
Р. Віле́нкі
Д. Віле́нцы
В. Віле́нку
Т. Віле́нкай
Віле́нкаю
М. Віле́нцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)