вянча́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вянча́ны |
вянча́ная |
вянча́нае |
вянча́ныя |
Р. |
вянча́нага |
вянча́най вянча́нае |
вянча́нага |
вянча́ных |
Д. |
вянча́наму |
вянча́най |
вянча́наму |
вянча́ным |
В. |
вянча́ны (неадуш.) вянча́нага (адуш.) |
вянча́ную |
вянча́нае |
вянча́ныя (неадуш.) вянча́ных (адуш.) |
Т. |
вянча́ным |
вянча́най вянча́наю |
вянча́ным |
вянча́нымі |
М. |
вянча́ным |
вянча́най |
вянча́ным |
вянча́ных |
Кароткая форма: вянча́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вянча́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вянча́юся |
вянча́емся |
2-я ас. |
вянча́ешся |
вянча́ецеся |
3-я ас. |
вянча́ецца |
вянча́юцца |
Прошлы час |
м. |
вянча́ўся |
вянча́ліся |
ж. |
вянча́лася |
н. |
вянча́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
вянча́йся |
вянча́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вянча́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вянча́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вянча́ю |
вянча́ем |
2-я ас. |
вянча́еш |
вянча́еце |
3-я ас. |
вянча́е |
вянча́юць |
Прошлы час |
м. |
вянча́ў |
вянча́лі |
ж. |
вянча́ла |
н. |
вянча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вянча́й |
вянча́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вянча́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Вяню́ціна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Вяню́ціна |
Р. |
Вяню́ціна |
Д. |
Вяню́ціну |
В. |
Вяню́ціна |
Т. |
Вяню́цінам |
М. |
Вяню́ціне |