Вяню́ціна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вяню́ціна
Р. Вяню́ціна
Д. Вяню́ціну
В. Вяню́ціна
Т. Вяню́цінам
М. Вяню́ціне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)