Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжзілоруыэюя’
бвгдеёжзійклмнрстўфхцчшэя

бункеро́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бункеро́ўшчык бункеро́ўшчыкі
Р. бункеро́ўшчыка бункеро́ўшчыкаў
Д. бункеро́ўшчыку бункеро́ўшчыкам
В. бункеро́ўшчыка бункеро́ўшчыкаў
Т. бункеро́ўшчыкам бункеро́ўшчыкамі
М. бункеро́ўшчыку бункеро́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бу́нт

‘звязак, стос’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бу́нт бу́нты
Р. бу́нта бу́нтаў
Д. бу́нту бу́нтам
В. бу́нт бу́нты
Т. бу́нтам бу́нтамі
М. бу́нце бу́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

бу́нт

‘паўстанне, мяцеж’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бу́нт бу́нты
Р. бу́нту бу́нтаў
Д. бу́нту бу́нтам
В. бу́нт бу́нты
Т. бу́нтам бу́нтамі
М. бу́нце бу́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

бунтава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. бунтава́нне
Р. бунтава́ння
Д. бунтава́нню
В. бунтава́нне
Т. бунтава́ннем
М. бунтава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

бунтава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бунту́юся бунту́емся
2-я ас. бунту́ешся бунту́ецеся
3-я ас. бунту́ецца бунту́юцца
Прошлы час
м. бунтава́ўся бунтава́ліся
ж. бунтава́лася
н. бунтава́лася
Загадны лад
2-я ас. бунту́йся бунту́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час бунту́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бунтава́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бунту́ю бунту́ем
2-я ас. бунту́еш бунту́еце
3-я ас. бунту́е бунту́юць
Прошлы час
м. бунтава́ў бунтава́лі
ж. бунтава́ла
н. бунтава́ла
Загадны лад
2-я ас. бунту́й бунту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бунту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бунтавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бунтавы́ бунтава́я бунтаво́е бунтавы́я
Р. бунтаво́га бунтаво́й
бунтаво́е		 бунтаво́га бунтавы́х
Д. бунтаво́му бунтаво́й бунтаво́му бунтавы́м
В. бунтавы́ (неадуш.)
бунтаво́га (адуш.)		 бунтаву́ю бунтаво́е бунтавы́я (неадуш.)
бунтавы́х (адуш.)
Т. бунтавы́м бунтаво́й
бунтаво́ю		 бунтавы́м бунтавы́мі
М. бунтавы́м бунтаво́й бунтавы́м бунтавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

бунтані́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. бунтані́на
Р. бунтані́ны
Д. бунтані́не
В. бунтані́ну
Т. бунтані́най
бунтані́наю
М. бунтані́не

Крыніцы: piskunou2012.

бунта́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бунта́р бунтары́
Р. бунтара́ бунтаро́ў
Д. бунтару́ бунтара́м
В. бунтара́ бунтаро́ў
Т. бунтаро́м бунтара́мі
М. бунтару́ бунтара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бунта́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бунта́рка бунта́ркі
Р. бунта́ркі бунта́рак
Д. бунта́рцы бунта́ркам
В. бунта́рку бунта́рак
Т. бунта́ркай
бунта́ркаю		 бунта́ркамі
М. бунта́рцы бунта́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.