бунта́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| бунта́рка | бунта́ркі | |
| бунта́ркі | бунта́рак | |
| бунта́рцы | бунта́ркам | |
| бунта́рку | бунта́рак | |
| бунта́ркай бунта́ркаю |
бунта́ркамі | |
| бунта́рцы | бунта́рках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)