бункеро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бункеро́ўшчык | бункеро́ўшчыкі | |
бункеро́ўшчыка | бункеро́ўшчыкаў | |
бункеро́ўшчыку | бункеро́ўшчыкам | |
бункеро́ўшчыка | бункеро́ўшчыкаў | |
бункеро́ўшчыкам | бункеро́ўшчыкамі | |
бункеро́ўшчыку | бункеро́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)