бунта́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бунта́р | бунтары́ | |
| бунтара́ | бунтаро́ў | |
| бунтару́ | бунтара́м | |
| бунтара́ | бунтаро́ў | |
| бунтаро́м | бунтара́мі | |
| бунтару́ | бунтара́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)