бунта́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бунта́р бунтары́
Р. бунтара́ бунтаро́ў
Д. бунтару́ бунтара́м
В. бунтара́ бунтаро́ў
Т. бунтаро́м бунтара́мі
М. бунтару́ бунтара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)