аднавале́нтнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
аднавале́нтнасць |
Р. |
аднавале́нтнасці |
Д. |
аднавале́нтнасці |
В. |
аднавале́нтнасць |
Т. |
аднавале́нтнасцю |
М. |
аднавале́нтнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аднавале́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аднавале́нтны |
аднавале́нтная |
аднавале́нтнае |
аднавале́нтныя |
Р. |
аднавале́нтнага |
аднавале́нтнай аднавале́нтнае |
аднавале́нтнага |
аднавале́нтных |
Д. |
аднавале́нтнаму |
аднавале́нтнай |
аднавале́нтнаму |
аднавале́нтным |
В. |
аднавале́нтны (неадуш.) аднавале́нтнага (адуш.) |
аднавале́нтную |
аднавале́нтнае |
аднавале́нтныя (неадуш.) аднавале́нтных (адуш.) |
Т. |
аднавале́нтным |
аднавале́нтнай аднавале́нтнаю |
аднавале́нтным |
аднавале́нтнымі |
М. |
аднавале́нтным |
аднавале́нтнай |
аднавале́нтным |
аднавале́нтных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
аднаве́ктарна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
аднаве́ктарна |
- |
- |
аднаве́ктарнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
аднаве́ктарнасць |
Р. |
аднаве́ктарнасці |
Д. |
аднаве́ктарнасці |
В. |
аднаве́ктарнасць |
Т. |
аднаве́ктарнасцю |
М. |
аднаве́ктарнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.