аднавале́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднавале́нтны аднавале́нтная аднавале́нтнае аднавале́нтныя
Р. аднавале́нтнага аднавале́нтнай
аднавале́нтнае		 аднавале́нтнага аднавале́нтных
Д. аднавале́нтнаму аднавале́нтнай аднавале́нтнаму аднавале́нтным
В. аднавале́нтны (неадуш.)
аднавале́нтнага (адуш.)		 аднавале́нтную аднавале́нтнае аднавале́нтныя (неадуш.)
аднавале́нтных (адуш.)
Т. аднавале́нтным аднавале́нтнай
аднавале́нтнаю		 аднавале́нтным аднавале́нтнымі
М. аднавале́нтным аднавале́нтнай аднавале́нтным аднавале́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)