ададзьму́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ададзьму́ |
ададзьмё́м |
2-я ас. |
ададзьме́ш |
ададзьмяце́ |
3-я ас. |
ададзьме́ |
ададзьму́ць |
Прошлы час |
м. |
ададзьму́ў |
ададзьму́лі |
ж. |
ададзьму́ла |
н. |
ададзьму́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ададзьмі́ |
ададзьмі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ададзьму́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ададлі́жыць
‘пацяплець’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
ададлі́жыць |
- |
Прошлы час |
м. |
- |
- |
ж. |
- |
н. |
ададлі́жыла |
Крыніцы:
piskunou2012.
ададра́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ададра́ны |
ададра́ная |
ададра́нае |
ададра́ныя |
Р. |
ададра́нага |
ададра́най ададра́нае |
ададра́нага |
ададра́ных |
Д. |
ададра́наму |
ададра́най |
ададра́наму |
ададра́ным |
В. |
ададра́ны (неадуш.) ададра́нага (адуш.) |
ададра́ную |
ададра́нае |
ададра́ныя (неадуш.) ададра́ных (адуш.) |
Т. |
ададра́ным |
ададра́най ададра́наю |
ададра́ным |
ададра́нымі |
М. |
ададра́ным |
ададра́най |
ададра́ным |
ададра́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ададра́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ададра́ны |
ададра́ная |
ададра́нае |
ададра́ныя |
Р. |
ададра́нага |
ададра́най ададра́нае |
ададра́нага |
ададра́ных |
Д. |
ададра́наму |
ададра́най |
ададра́наму |
ададра́ным |
В. |
ададра́ны (неадуш.) ададра́нага (адуш.) |
ададра́ную |
ададра́нае |
ададра́ныя (неадуш.) ададра́ных (адуш.) |
Т. |
ададра́ным |
ададра́най ададра́наю |
ададра́ным |
ададра́нымі |
М. |
ададра́ным |
ададра́най |
ададра́ным |
ададра́ных |
Кароткая форма: ададра́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ададра́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
аддзярэ́цца |
аддзяру́цца |
Прошлы час |
м. |
ададра́ўся |
ададра́ліся |
ж. |
ададра́лася |
н. |
ададра́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ададра́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аддзяру́ |
аддзяро́м |
2-я ас. |
аддзярэ́ш |
аддзераце́ |
3-я ас. |
аддзярэ́ |
аддзяру́ць |
Прошлы час |
м. |
ададра́ў |
ададра́лі |
ж. |
ададра́ла |
н. |
ададра́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
аддзяры́ |
аддзяры́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ададра́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ада́жыа
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
ада́жыа |
ада́жыа |
Р. |
ада́жыа |
ада́жыа |
Д. |
ада́жыа |
ада́жыа |
В. |
ада́жыа |
ада́жыа |
Т. |
ада́жыа |
ада́жыа |
М. |
ада́жыа |
ада́жыа |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
ада́жыа
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
ада́жыа |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012.
адазва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
адазва́нне |
адазва́нні |
Р. |
адазва́ння |
адазва́нняў |
Д. |
адазва́нню |
адазва́нням |
В. |
адазва́нне |
адазва́нні |
Т. |
адазва́ннем |
адазва́ннямі |
М. |
адазва́нні |
адазва́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
адазва́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адазва́ны |
адазва́ная |
адазва́нае |
адазва́ныя |
Р. |
адазва́нага |
адазва́най адазва́нае |
адазва́нага |
адазва́ных |
Д. |
адазва́наму |
адазва́най |
адазва́наму |
адазва́ным |
В. |
адазва́ны (неадуш.) адазва́нага (адуш.) |
адазва́ную |
адазва́нае |
адазва́ныя (неадуш.) адазва́ных (адуш.) |
Т. |
адазва́ным |
адазва́най адазва́наю |
адазва́ным |
адазва́нымі |
М. |
адазва́ным |
адазва́най |
адазва́ным |
адазва́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.