ададзьму́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ададзьму́ ададзьмё́м
2-я ас. ададзьме́ш ададзьмяце́
3-я ас. ададзьме́ ададзьму́ць
Прошлы час
м. ададзьму́ў ададзьму́лі
ж. ададзьму́ла
н. ададзьму́ла
Загадны лад
2-я ас. ададзьмі́ ададзьмі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час ададзьму́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)