або́лтус
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
або́лтус |
або́лтусы |
| Р. |
або́лтуса |
або́лтусаў |
| Д. |
або́лтусу |
або́лтусам |
| В. |
або́лтуса |
або́лтусаў |
| Т. |
або́лтусам |
або́лтусамі |
| М. |
або́лтусе |
або́лтусах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
або́лтух
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
або́лтух |
або́лтухі |
| Р. |
або́лтуха |
або́лтухаў |
| Д. |
або́лтуху |
або́лтухам |
| В. |
або́лтуха |
або́лтухаў |
| Т. |
або́лтухам |
або́лтухамі |
| М. |
або́лтуху |
або́лтухах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Або́льцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Або́льцы |
| Р. |
Або́лец Або́льцаў |
| Д. |
Або́льцам |
| В. |
Або́льцы |
| Т. |
Або́льцамі |
| М. |
Або́льцах |
або́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
або́р |
або́ры |
| Р. |
або́ра |
або́раў |
| Д. |
або́ру |
або́рам |
| В. |
або́р |
або́ры |
| Т. |
або́рам |
або́рамі |
| М. |
або́ры |
або́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
або́ра
‘кароўнік’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
або́ра |
або́ры |
| Р. |
або́ры |
або́р |
| Д. |
або́ры |
або́рам |
| В. |
або́ру |
або́ры |
| Т. |
або́рай або́раю |
або́рамі |
| М. |
або́ры |
або́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
або́ра
‘шнур’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
або́ра |
або́ры |
| Р. |
або́ры |
або́р |
| Д. |
або́ры |
або́рам |
| В. |
або́ру |
або́ры |
| Т. |
або́рай або́раю |
або́рамі |
| М. |
або́ры |
або́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
або́рачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
або́рачка |
або́рачкі |
| Р. |
або́рачкі |
або́рачак |
| Д. |
або́рачцы |
або́рачкам |
| В. |
або́рачку |
або́рачкі |
| Т. |
або́рачкай або́рачкаю |
або́рачкамі |
| М. |
або́рачцы |
або́рачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
або́рачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
або́рачны |
або́рачная |
або́рачнае |
або́рачныя |
| Р. |
або́рачнага |
або́рачнай або́рачнае |
або́рачнага |
або́рачных |
| Д. |
або́рачнаму |
або́рачнай |
або́рачнаму |
або́рачным |
| В. |
або́рачны (неадуш.) або́рачнага (адуш.) |
або́рачную |
або́рачнае |
або́рачныя (неадуш.) або́рачных (адуш.) |
| Т. |
або́рачным |
або́рачнай або́рачнаю |
або́рачным |
або́рачнымі |
| М. |
або́рачным |
або́рачнай |
або́рачным |
або́рачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
або́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
або́рваю |
або́рваем |
| 2-я ас. |
або́рваеш |
або́рваеце |
| 3-я ас. |
або́рвае |
або́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
або́рваў |
або́рвалі |
| ж. |
або́рвала |
| н. |
або́рвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
або́рвай |
або́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
або́рваючы |
Крыніцы:
krapivabr2012.