або́ра

‘кароўнік’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. або́ра або́ры
Р. або́ры або́р
Д. або́ры або́рам
В. або́ру або́ры
Т. або́рай
або́раю		 або́рамі
М. або́ры або́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)