Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёіклмнортуыэюя’

вінагра́днік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вінагра́днік вінагра́днікі
Р. вінагра́дніку вінагра́днікаў
Д. вінагра́дніку вінагра́днікам
В. вінагра́днік вінагра́днікі
Т. вінагра́днікам вінагра́днікамі
М. вінагра́дніку вінагра́дніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вінагра́днікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вінагра́днікавы вінагра́днікавая вінагра́днікавае вінагра́днікавыя
Р. вінагра́днікавага вінагра́днікавай
вінагра́днікавае		 вінагра́днікавага вінагра́днікавых
Д. вінагра́днікаваму вінагра́днікавай вінагра́днікаваму вінагра́днікавым
В. вінагра́днікавы (неадуш.)
вінагра́днікавага (адуш.)		 вінагра́днікавую вінагра́днікавае вінагра́днікавыя (неадуш.)
вінагра́днікавых (адуш.)
Т. вінагра́днікавым вінагра́днікавай
вінагра́днікаваю		 вінагра́днікавым вінагра́днікавымі
М. вінагра́днікавым вінагра́днікавай вінагра́днікавым вінагра́днікавых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

вінагра́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вінагра́дны вінагра́дная вінагра́днае вінагра́дныя
Р. вінагра́днага вінагра́днай
вінагра́днае		 вінагра́днага вінагра́дных
Д. вінагра́днаму вінагра́днай вінагра́днаму вінагра́дным
В. вінагра́дны (неадуш.)
вінагра́днага (адуш.)		 вінагра́дную вінагра́днае вінагра́дныя (неадуш.)
вінагра́дных (адуш.)
Т. вінагра́дным вінагра́днай
вінагра́днаю		 вінагра́дным вінагра́днымі
М. вінагра́дным вінагра́днай вінагра́дным вінагра́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вінагра́дныя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. вінагра́дныя
Р. вінагра́дных
Д. вінагра́дным
В. вінагра́дныя
Т. вінагра́днымі
М. вінагра́дных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Вінагро́ды

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вінагро́ды
Р. Вінагро́д
Вінагро́даў
Д. Вінагро́дам
В. Вінагро́ды
Т. Вінагро́дамі
М. Вінагро́дах

вінаку́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вінаку́р вінаку́ры
Р. вінаку́ра вінаку́раў
Д. вінаку́ру вінаку́рам
В. вінаку́ра вінаку́раў
Т. вінаку́рам вінаку́рамі
М. вінаку́ру вінаку́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вінаку́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вінаку́рны вінаку́рная вінаку́рнае вінаку́рныя
Р. вінаку́рнага вінаку́рнай
вінаку́рнае		 вінаку́рнага вінаку́рных
Д. вінаку́рнаму вінаку́рнай вінаку́рнаму вінаку́рным
В. вінаку́рны (неадуш.)
вінаку́рнага (адуш.)		 вінаку́рную вінаку́рнае вінаку́рныя (неадуш.)
вінаку́рных (адуш.)
Т. вінаку́рным вінаку́рнай
вінаку́рнаю		 вінаку́рным вінаку́рнымі
М. вінаку́рным вінаку́рнай вінаку́рным вінаку́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вінаку́рня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вінаку́рня вінаку́рні
Р. вінаку́рні вінаку́рань
вінаку́рняў
Д. вінаку́рні вінаку́рням
В. вінаку́рню вінаку́рні
Т. вінаку́рняй
вінаку́рняю		 вінаку́рнямі
М. вінаку́рні вінаку́рнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вінаку́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вінаку́рства
Р. вінаку́рства
Д. вінаку́рству
В. вінаку́рства
Т. вінаку́рствам
М. вінаку́рстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

вінакурэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вінакурэ́нне
Р. вінакурэ́ння
Д. вінакурэ́нню
В. вінакурэ́нне
Т. вінакурэ́ннем
М. вінакурэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.