вінаку́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вінаку́р вінаку́ры
Р. вінаку́ра вінаку́раў
Д. вінаку́ру вінаку́рам
В. вінаку́ра вінаку́раў
Т. вінаку́рам вінаку́рамі
М. вінаку́ру вінаку́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)