разую́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разую́чаны |
разую́чаная |
разую́чанае |
разую́чаныя |
| Р. |
разую́чанага |
разую́чанай разую́чанае |
разую́чанага |
разую́чаных |
| Д. |
разую́чанаму |
разую́чанай |
разую́чанаму |
разую́чаным |
| В. |
разую́чаны (неадуш.) разую́чанага (адуш.) |
разую́чаную |
разую́чанае |
разую́чаныя (неадуш.) разую́чаных (адуш.) |
| Т. |
разую́чаным |
разую́чанай разую́чанаю |
разую́чаным |
разую́чанымі |
| М. |
разую́чаным |
разую́чанай |
разую́чаным |
разую́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
разую́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разую́чаны |
разую́чаная |
разую́чанае |
разую́чаныя |
| Р. |
разую́чанага |
разую́чанай разую́чанае |
разую́чанага |
разую́чаных |
| Д. |
разую́чанаму |
разую́чанай |
разую́чанаму |
разую́чаным |
| В. |
разую́чаны (неадуш.) разую́чанага (адуш.) |
разую́чаную |
разую́чанае |
разую́чаныя (неадуш.) разую́чаных (адуш.) |
| Т. |
разую́чаным |
разую́чанай разую́чанаю |
разую́чаным |
разую́чанымі |
| М. |
разую́чаным |
разую́чанай |
разую́чаным |
разую́чаных |
Кароткая форма: разую́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
разую́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разую́чванне |
| Р. |
разую́чвання |
| Д. |
разую́чванню |
| В. |
разую́чванне |
| Т. |
разую́чваннем |
| М. |
разую́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
разую́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разую́чваюся |
разую́чваемся |
| 2-я ас. |
разую́чваешся |
разую́чваецеся |
| 3-я ас. |
разую́чваецца |
разую́чваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
разую́чваўся |
разую́чваліся |
| ж. |
разую́чвалася |
| н. |
разую́чвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разую́чвайся |
разую́чвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разую́чваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разую́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разую́чваю |
разую́чваем |
| 2-я ас. |
разую́чваеш |
разую́чваеце |
| 3-я ас. |
разую́чвае |
разую́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
разую́чваў |
разую́чвалі |
| ж. |
разую́чвала |
| н. |
разую́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разую́чвай |
разую́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разую́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разую́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разую́чуся |
разую́чымся |
| 2-я ас. |
разую́чышся |
разую́чыцеся |
| 3-я ас. |
разую́чыцца |
разую́чацца |
| Прошлы час |
| м. |
разую́чыўся |
разую́чыліся |
| ж. |
разую́чылася |
| н. |
разую́чылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разую́чся |
разую́чцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разую́чыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разую́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разую́чу |
разую́чым |
| 2-я ас. |
разую́чыш |
разую́чыце |
| 3-я ас. |
разую́чыць |
разую́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
разую́чыў |
разую́чылі |
| ж. |
разую́чыла |
| н. |
разую́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разую́ч |
разую́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разую́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разцо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разцо́вы |
разцо́вая |
разцо́вае |
разцо́выя |
| Р. |
разцо́вага |
разцо́вай разцо́вае |
разцо́вага |
разцо́вых |
| Д. |
разцо́ваму |
разцо́вай |
разцо́ваму |
разцо́вым |
| В. |
разцо́вы (неадуш.) разцо́вага (адуш.) |
разцо́вую |
разцо́вае |
разцо́выя (неадуш.) разцо́вых (адуш.) |
| Т. |
разцо́вым |
разцо́вай разцо́ваю |
разцо́вым |
разцо́вымі |
| М. |
разцо́вым |
разцо́вай |
разцо́вым |
разцо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разыгра́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
разыгра́нка |
разыгра́нкі |
| Р. |
разыгра́нкі |
разыгра́нак |
| Д. |
разыгра́нцы |
разыгра́нкам |
| В. |
разыгра́нку |
разыгра́нкі |
| Т. |
разыгра́нкай разыгра́нкаю |
разыгра́нкамі |
| М. |
разыгра́нцы |
разыгра́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
разыгра́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разыгра́ны |
разыгра́ная |
разыгра́нае |
разыгра́ныя |
| Р. |
разыгра́нага |
разыгра́най разыгра́нае |
разыгра́нага |
разыгра́ных |
| Д. |
разыгра́наму |
разыгра́най |
разыгра́наму |
разыгра́ным |
| В. |
разыгра́ны (неадуш.) разыгра́нага (адуш.) |
разыгра́ную |
разыгра́нае |
разыгра́ныя (неадуш.) разыгра́ных (адуш.) |
| Т. |
разыгра́ным |
разыгра́най разыгра́наю |
разыгра́ным |
разыгра́нымі |
| М. |
разыгра́ным |
разыгра́най |
разыгра́ным |
разыгра́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.