разую́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разую́чаны разую́чаная разую́чанае разую́чаныя
Р. разую́чанага разую́чанай
разую́чанае		 разую́чанага разую́чаных
Д. разую́чанаму разую́чанай разую́чанаму разую́чаным
В. разую́чаны (неадуш.)
разую́чанага (адуш.)		 разую́чаную разую́чанае разую́чаныя (неадуш.)
разую́чаных (адуш.)
Т. разую́чаным разую́чанай
разую́чанаю		 разую́чаным разую́чанымі
М. разую́чаным разую́чанай разую́чаным разую́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)