разую́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разую́чу разую́чым
2-я ас. разую́чыш разую́чыце
3-я ас. разую́чыць разую́чаць
Прошлы час
м. разую́чыў разую́чылі
ж. разую́чыла
н. разую́чыла
Загадны лад
2-я ас. разую́ч разую́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час разую́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)