разую́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| разую́чаны | разую́чаная | разую́чанае | разую́чаныя | |
| разую́чанага | разую́чанай разую́чанае |
разую́чанага | разую́чаных | |
| разую́чанаму | разую́чанай | разую́чанаму | разую́чаным | |
| разую́чаны ( разую́чанага ( |
разую́чаную | разую́чанае | разую́чаныя ( разую́чаных ( |
|
| разую́чаным | разую́чанай разую́чанаю |
разую́чаным | разую́чанымі | |
| разую́чаным | разую́чанай | разую́чаным | разую́чаных | |
Кароткая форма: разую́чана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)