уры́вачны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уры́вачны |
уры́вачная |
уры́вачнае |
уры́вачныя |
Р. |
уры́вачнага |
уры́вачнай уры́вачнае |
уры́вачнага |
уры́вачных |
Д. |
уры́вачнаму |
уры́вачнай |
уры́вачнаму |
уры́вачным |
В. |
уры́вачны (неадуш.) уры́вачнага (адуш.) |
уры́вачную |
уры́вачнае |
уры́вачныя (неадуш.) уры́вачных (адуш.) |
Т. |
уры́вачным |
уры́вачнай уры́вачнаю |
уры́вачным |
уры́вачнымі |
М. |
уры́вачным |
уры́вачнай |
уры́вачным |
уры́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
уры́вістасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
уры́вістасць |
Р. |
уры́вістасці |
Д. |
уры́вістасці |
В. |
уры́вістасць |
Т. |
уры́вістасцю |
М. |
уры́вістасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
урыдзі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
урыдзі́н |
урыдзі́ны |
Р. |
урыдзі́ну |
урыдзі́наў |
Д. |
урыдзі́ну |
урыдзі́нам |
В. |
урыдзі́н |
урыдзі́ны |
Т. |
урыдзі́нам |
урыдзі́намі |
М. |
урыдзі́не |
урыдзі́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
урыжава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
урыжу́ецца |
урыжу́юцца |
Прошлы час |
м. |
урыжава́ўся |
урыжава́ліся |
ж. |
урыжава́лася |
н. |
урыжава́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
урыжава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
урыка́за
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
урыка́за |
Р. |
урыка́зы |
Д. |
урыка́зе |
В. |
урыка́зу |
Т. |
урыка́зай урыка́заю |
М. |
урыка́зе |
Крыніцы:
piskunou2012.
уры́мсціцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уры́мшчуся |
уры́мсцімся |
2-я ас. |
уры́мсцішся |
уры́мсціцеся |
3-я ас. |
уры́мсціцца |
уры́мсцяцца |
Прошлы час |
м. |
уры́мсціўся |
уры́мсціліся |
ж. |
уры́мсцілася |
н. |
уры́мсцілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
уры́мсціся |
уры́мсціцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уры́мсціўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уры́мсціць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уры́мшчу |
уры́мсцім |
2-я ас. |
уры́мсціш |
уры́мсціце |
3-я ас. |
уры́мсціць |
уры́мсцяць |
Прошлы час |
м. |
уры́мсціў |
уры́мсцілі |
ж. |
уры́мсціла |
н. |
уры́мсціла |
Загадны лад |
2-я ас. |
уры́мсці |
уры́мсціце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уры́мсціўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уры́мшчваць
‘цярпліва пераносіць, трываць, цярпець (без прамога дапаўнення)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уры́мшчваю |
уры́мшчваем |
2-я ас. |
уры́мшчваеш |
уры́мшчваеце |
3-я ас. |
уры́мшчвае |
уры́мшчваюць |
Прошлы час |
м. |
уры́мшчваў |
уры́мшчвалі |
ж. |
уры́мшчвала |
н. |
уры́мшчвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
уры́мшчвай |
уры́мшчвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
уры́мшчваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.