Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уры́вачны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уры́вачны уры́вачная уры́вачнае уры́вачныя
Р. уры́вачнага уры́вачнай
уры́вачнае
уры́вачнага уры́вачных
Д. уры́вачнаму уры́вачнай уры́вачнаму уры́вачным
В. уры́вачны (неадуш.)
уры́вачнага (адуш.)
уры́вачную уры́вачнае уры́вачныя (неадуш.)
уры́вачных (адуш.)
Т. уры́вачным уры́вачнай
уры́вачнаю
уры́вачным уры́вачнымі
М. уры́вачным уры́вачнай уры́вачным уры́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

уры́віста

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уры́віста - -

Крыніцы: piskunou2012.

уры́вістасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уры́вістасць
Р. уры́вістасці
Д. уры́вістасці
В. уры́вістасць
Т. уры́вістасцю
М. уры́вістасці

Крыніцы: piskunou2012.

уры́вісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уры́вісты уры́вістая уры́вістае уры́вістыя
Р. уры́вістага уры́вістай
уры́вістае
уры́вістага уры́вістых
Д. уры́вістаму уры́вістай уры́вістаму уры́вістым
В. уры́вісты (неадуш.)
уры́вістага (адуш.)
уры́вістую уры́вістае уры́вістыя (неадуш.)
уры́вістых (адуш.)
Т. уры́вістым уры́вістай
уры́вістаю
уры́вістым уры́вістымі
М. уры́вістым уры́вістай уры́вістым уры́вістых

Крыніцы: piskunou2012.

урыдзі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. урыдзі́н урыдзі́ны
Р. урыдзі́ну урыдзі́наў
Д. урыдзі́ну урыдзі́нам
В. урыдзі́н урыдзі́ны
Т. урыдзі́нам урыдзі́намі
М. урыдзі́не урыдзі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

урыжава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. урыжу́ецца урыжу́юцца
Прошлы час
м. урыжава́ўся урыжава́ліся
ж. урыжава́лася
н. урыжава́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час урыжава́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

урыка́за

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. урыка́за
Р. урыка́зы
Д. урыка́зе
В. урыка́зу
Т. урыка́зай
урыка́заю
М. урыка́зе

Крыніцы: piskunou2012.

уры́мсціцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уры́мшчуся уры́мсцімся
2-я ас. уры́мсцішся уры́мсціцеся
3-я ас. уры́мсціцца уры́мсцяцца
Прошлы час
м. уры́мсціўся уры́мсціліся
ж. уры́мсцілася
н. уры́мсцілася
Загадны лад
2-я ас. уры́мсціся уры́мсціцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уры́мсціўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уры́мсціць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уры́мшчу уры́мсцім
2-я ас. уры́мсціш уры́мсціце
3-я ас. уры́мсціць уры́мсцяць
Прошлы час
м. уры́мсціў уры́мсцілі
ж. уры́мсціла
н. уры́мсціла
Загадны лад
2-я ас. уры́мсці уры́мсціце
Дзеепрыслоўе
прош. час уры́мсціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уры́мшчваць

‘цярпліва пераносіць, трываць, цярпець (без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уры́мшчваю уры́мшчваем
2-я ас. уры́мшчваеш уры́мшчваеце
3-я ас. уры́мшчвае уры́мшчваюць
Прошлы час
м. уры́мшчваў уры́мшчвалі
ж. уры́мшчвала
н. уры́мшчвала
Загадны лад
2-я ас. уры́мшчвай уры́мшчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уры́мшчваючы

Крыніцы: piskunou2012.