умлява́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
умлява́ю |
умлява́ем |
| 2-я ас. |
умлява́еш |
умлява́еце |
| 3-я ас. |
умлява́е |
умлява́юць |
| Прошлы час |
| м. |
умлява́ў |
умлява́лі |
| ж. |
умлява́ла |
| н. |
умлява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
умлява́й |
умлява́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
умлява́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
умля́ут
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
умля́ут |
| Р. |
умля́ута |
| Д. |
умля́уту |
| В. |
умля́ут |
| Т. |
умля́утам |
| М. |
умля́уце |
Крыніцы:
nazounik2008.
умля́ўт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
умля́ўт |
| Р. |
умля́ўта |
| Д. |
умля́ўту |
| В. |
умля́ўт |
| Т. |
умля́ўтам |
| М. |
умля́ўце |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
умо́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
умо́ва |
умо́вы |
| Р. |
умо́вы |
умо́ў |
| Д. |
умо́ве |
умо́вам |
| В. |
умо́ву |
умо́вы |
| Т. |
умо́вай умо́ваю |
умо́вамі |
| М. |
умо́ве |
умо́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
умо́віцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
умо́ўлюся |
умо́вімся |
| 2-я ас. |
умо́вішся |
умо́віцеся |
| 3-я ас. |
умо́віцца |
умо́вяцца |
| Прошлы час |
| м. |
умо́віўся |
умо́віліся |
| ж. |
умо́вілася |
| н. |
умо́вілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
умо́ўся |
умо́ўцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
умо́віўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
умо́віць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
умо́ўлю |
умо́вім |
| 2-я ас. |
умо́віш |
умо́віце |
| 3-я ас. |
умо́віць |
умо́вяць |
| Прошлы час |
| м. |
умо́віў |
умо́вілі |
| ж. |
умо́віла |
| н. |
умо́віла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
умо́ў |
умо́ўце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
умо́віўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
умо́вы
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
умо́вы |
| Р. |
умо́ў |
| Д. |
умо́вам |
| В. |
умо́вы |
| Т. |
умо́вамі |
| М. |
умо́вах |
Крыніцы:
sbm2012.
умо́кнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
умо́кну |
умо́кнем |
| 2-я ас. |
умо́кнеш |
умо́кнеце |
| 3-я ас. |
умо́кне |
умо́кнуць |
| Прошлы час |
| м. |
умо́к |
умо́клі |
| ж. |
умо́кла |
| н. |
умо́кла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
умо́кні |
умо́кніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
умо́кшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
умо́льванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
умо́льванне |
умо́льванні |
| Р. |
умо́львання |
умо́льванняў |
| Д. |
умо́льванню |
умо́льванням |
| В. |
умо́льванне |
умо́льванні |
| Т. |
умо́льваннем |
умо́льваннямі |
| М. |
умо́льванні |
умо́льваннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
умо́льваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
умо́льваю |
умо́льваем |
| 2-я ас. |
умо́льваеш |
умо́льваеце |
| 3-я ас. |
умо́львае |
умо́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
умо́льваў |
умо́львалі |
| ж. |
умо́львала |
| н. |
умо́львала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
умо́львай |
умо́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
умо́льваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.