умо́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умо́ўлю умо́вім
2-я ас. умо́віш умо́віце
3-я ас. умо́віць умо́вяць
Прошлы час
м. умо́віў умо́вілі
ж. умо́віла
н. умо́віла
Загадны лад
2-я ас. умо́ў умо́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час умо́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)