умо́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умо́кну умо́кнем
2-я ас. умо́кнеш умо́кнеце
3-я ас. умо́кне умо́кнуць
Прошлы час
м. умо́к умо́клі
ж. умо́кла
н. умо́кла
Загадны лад
2-я ас. умо́кні умо́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час умо́кшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)