умо́льванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| умо́льванне | умо́льванні | |
| умо́львання | умо́льванняў | |
| умо́льванню | умо́льванням | |
| умо́льванне | умо́льванні | |
| умо́льваннем | умо́льваннямі | |
| умо́льванні | умо́льваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)