Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

разбрака́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

разбра́класць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

разбра́клы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	разбра́клы	разбра́клая	разбра́клае	разбра́клыя
Р.	разбра́клага	разбра́клай разбра́клае	разбра́клага	разбра́клых
Д.	разбра́кламу	разбра́клай	разбра́кламу	разбра́клым
В.	разбра́клы (неадуш.) разбра́клага (адуш.)	разбра́клую	разбра́клае	разбра́клыя (неадуш.) разбра́клых (адуш.)
Т.	разбра́клым	разбра́клай разбра́клаю	разбра́клым	разбра́клымі
М.	разбра́клым	разбра́клай	разбра́клым	разбра́клых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

разбра́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

разбрако́ваны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	разбрако́ваны	разбрако́ваная	разбрако́ванае	разбрако́ваныя
Р.	разбрако́ванага	разбрако́ванай разбрако́ванае	разбрако́ванага	разбрако́ваных
Д.	разбрако́ванаму	разбрако́ванай	разбрако́ванаму	разбрако́ваным
В.	разбрако́ваны разбрако́ванага	разбрако́ваную	разбрако́ванае	разбрако́ваныя разбрако́ваных
Т.	разбрако́ваным	разбрако́ванай разбрако́ванаю	разбрако́ваным	разбрако́ванымі
М.	разбрако́ваным	разбрако́ванай	разбрако́ваным	разбрако́ваных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

разбрако́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	разбрако́ваны	разбрако́ваная	разбрако́ванае	разбрако́ваныя
Р.	разбрако́ванага	разбрако́ванай разбрако́ванае	разбрако́ванага	разбрако́ваных
Д.	разбрако́ванаму	разбрако́ванай	разбрако́ванаму	разбрако́ваным
В.	разбрако́ваны разбрако́ванага	разбрако́ваную	разбрако́ванае	разбрако́ваныя разбрако́ваных
Т.	разбрако́ваным	разбрако́ванай разбрако́ванаю	разбрако́ваным	разбрако́ванымі
М.	разбрако́ваным	разбрако́ванай	разбрако́ваным	разбрако́ваных

Кароткая форма: разбрако́вана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

разбрако́вачны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	разбрако́вачны	разбрако́вачная	разбрако́вачнае	разбрако́вачныя
Р.	разбрако́вачнага	разбрако́вачнай разбрако́вачнае	разбрако́вачнага	разбрако́вачных
Д.	разбрако́вачнаму	разбрако́вачнай	разбрако́вачнаму	разбрако́вачным
В.	разбрако́вачны (неадуш.) разбрако́вачнага (адуш.)	разбрако́вачную	разбрако́вачнае	разбрако́вачныя (неадуш.) разбрако́вачных (адуш.)
Т.	разбрако́вачным	разбрако́вачнай разбрако́вачнаю	разбрако́вачным	разбрако́вачнымі
М.	разбрако́вачным	разбрако́вачнай	разбрако́вачным	разбрако́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

разбрако́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

разбрако́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

разбрако́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum