мя́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мя́тны |
мя́тная |
мя́тнае |
мя́тныя |
Р. |
мя́тнага |
мя́тнай мя́тнае |
мя́тнага |
мя́тных |
Д. |
мя́тнаму |
мя́тнай |
мя́тнаму |
мя́тным |
В. |
мя́тны (неадуш.) мя́тнага (адуш.) |
мя́тную |
мя́тнае |
мя́тныя (неадуш.) мя́тных (адуш.) |
Т. |
мя́тным |
мя́тнай мя́тнаю |
мя́тным |
мя́тнымі |
М. |
мя́тным |
мя́тнай |
мя́тным |
мя́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мятушы́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
мятушу́ |
мяту́шым |
2-я ас. |
мяту́шыш |
мяту́шыце |
3-я ас. |
мяту́шыць |
мяту́шаць |
Прошлы час |
м. |
мятушы́ў |
мятушы́лі |
ж. |
мятушы́ла |
н. |
мятушы́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
мятушы́ |
мятушы́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
мяту́шачы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
мя́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мя́ты |
мя́тая |
мя́тае |
мя́тыя |
Р. |
мя́тага |
мя́тай мя́тае |
мя́тага |
мя́тых |
Д. |
мя́таму |
мя́тай |
мя́таму |
мя́тым |
В. |
мя́ты (неадуш.) мя́тага (адуш.) |
мя́тую |
мя́тае |
мя́тыя (неадуш.) мя́тых (адуш.) |
Т. |
мя́тым |
мя́тай мя́таю |
мя́тым |
мя́тымі |
М. |
мя́тым |
мя́тай |
мя́тым |
мя́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
мя́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мя́ты |
мя́тая |
мя́тае |
мя́тыя |
Р. |
мя́тага |
мя́тай мя́тае |
мя́тага |
мя́тых |
Д. |
мя́таму |
мя́тай |
мя́таму |
мя́тым |
В. |
мя́ты (неадуш.) мя́тага (адуш.) |
мя́тую |
мя́тае |
мя́тыя (неадуш.) мя́тых (адуш.) |
Т. |
мя́тым |
мя́тай мя́таю |
мя́тым |
мя́тымі |
М. |
мя́тым |
мя́тай |
мя́тым |
мя́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
мя́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мя́ты |
мя́тая |
мя́тае |
мя́тыя |
Р. |
мя́тага |
мя́тай мя́тае |
мя́тага |
мя́тых |
Д. |
мя́таму |
мя́тай |
мя́таму |
мя́тым |
В. |
мя́ты (неадуш.) мя́тага (адуш.) |
мя́тую |
мя́тае |
мя́тыя (неадуш.) мя́тых (адуш.) |
Т. |
мя́тым |
мя́тай мя́таю |
мя́тым |
мя́тымі |
М. |
мя́тым |
мя́тай |
мя́тым |
мя́тых |
Кароткая форма: мя́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
мя́ў
выклічнік
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
мя́ўканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
мя́ўканне |
Р. |
мя́ўкання |
Д. |
мя́ўканню |
В. |
мя́ўканне |
Т. |
мя́ўканнем |
М. |
мя́ўканні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мя́ўкаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
мя́ўкаю |
мя́ўкаем |
2-я ас. |
мя́ўкаеш |
мя́ўкаеце |
3-я ас. |
мя́ўкае |
мя́ўкаюць |
Прошлы час |
м. |
мя́ўкаў |
мя́ўкалі |
ж. |
мя́ўкала |
н. |
мя́ўкала |
Загадны лад |
2-я ас. |
мя́ўкай |
мя́ўкайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
мя́ўкаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мя́ўкнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
мя́ўкну |
мя́ўкнем |
2-я ас. |
мя́ўкнеш |
мя́ўкнеце |
3-я ас. |
мя́ўкне |
мя́ўкнуць |
Прошлы час |
м. |
мя́ўкнуў |
мя́ўкнулі |
ж. |
мя́ўкнула |
н. |
мя́ўкнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
мя́ўкні |
мя́ўкніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
мя́ўкнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.