Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
гджзйклмнрстўфхцчш

мянё́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мянё́к мянькі́
Р. мянька́ мянько́ў
Д. мяньку́ мянька́м
В. мянька́ мянько́ў
Т. мянько́м мянька́мі
М. мяньку́ мянька́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мянё́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мянё́ны мянё́ная мянё́нае мянё́ныя
Р. мянё́нага мянё́най
мянё́нае		 мянё́нага мянё́ных
Д. мянё́наму мянё́най мянё́наму мянё́ным
В. мянё́ны (неадуш.)
мянё́нага (адуш.)		 мянё́ную мянё́нае мянё́ныя (неадуш.)
мянё́ных (адуш.)
Т. мянё́ным мянё́най
мянё́наю		 мянё́ным мянё́нымі
М. мянё́ным мянё́най мянё́ным мянё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

мянё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мянё́ны мянё́ная мянё́нае мянё́ныя
Р. мянё́нага мянё́най
мянё́нае		 мянё́нага мянё́ных
Д. мянё́наму мянё́най мянё́наму мянё́ным
В. мянё́ны (неадуш.)
мянё́нага (адуш.)		 мянё́ную мянё́нае мянё́ныя (неадуш.)
мянё́ных (адуш.)
Т. мянё́ным мянё́най
мянё́наю		 мянё́ным мянё́нымі
М. мянё́ным мянё́най мянё́ным мянё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

мяні́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мяні́ннік мяні́ннікі
Р. мяні́нніка мяні́ннікаў
Д. мяні́нніку мяні́ннікам
В. мяні́нніка мяні́ннікаў
Т. мяні́ннікам мяні́ннікамі
М. мяні́нніку мяні́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Мяні́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Мяні́ца
Р. Мяні́цы
Д. Мяні́цы
В. Мяні́цу
Т. Мяні́цай
Мяні́цаю
М. Мяні́цы

мяно́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мяно́ўны мяно́ўная мяно́ўнае мяно́ўныя
Р. мяно́ўнага мяно́ўнай
мяно́ўнае		 мяно́ўнага мяно́ўных
Д. мяно́ўнаму мяно́ўнай мяно́ўнаму мяно́ўным
В. мяно́ўны (неадуш.)
мяно́ўнага (адуш.)		 мяно́ўную мяно́ўнае мяно́ўныя (неадуш.)
мяно́ўных (адуш.)
Т. мяно́ўным мяно́ўнай
мяно́ўнаю		 мяно́ўным мяно́ўнымі
М. мяно́ўным мяно́ўнай мяно́ўным мяно́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

мянта́шачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мянта́шачны мянта́шачная мянта́шачнае мянта́шачныя
Р. мянта́шачнага мянта́шачнай
мянта́шачнае		 мянта́шачнага мянта́шачных
Д. мянта́шачнаму мянта́шачнай мянта́шачнаму мянта́шачным
В. мянта́шачны мянта́шачную мянта́шачнае мянта́шачныя
мянта́шачных
Т. мянта́шачным мянта́шачнай
мянта́шачнаю		 мянта́шачным мянта́шачнымі
М. мянта́шачным мянта́шачнай мянта́шачным мянта́шачных

Крыніцы: tsblm1996.

мянта́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мянта́шка мянта́шкі
Р. мянта́шкі мянта́шак
Д. мянта́шцы мянта́шкам
В. мянта́шку мянта́шкі
Т. мянта́шкай
мянта́шкаю		 мянта́шкамі
М. мянта́шцы мянта́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мянта́шыць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мянта́шу мянта́шым
2-я ас. мянта́шыш мянта́шыце
3-я ас. мянта́шыць мянта́шаць
Прошлы час
м. мянта́шыў мянта́шылі
ж. мянта́шыла
н. мянта́шыла
Загадны лад
2-я ас. мянта́ш мянта́шце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мянта́шачы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мянто́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мянто́ўскі мянто́ўская мянто́ўскае мянто́ўскія
Р. мянто́ўскага мянто́ўскай
мянто́ўскае		 мянто́ўскага мянто́ўскіх
Д. мянто́ўскаму мянто́ўскай мянто́ўскаму мянто́ўскім
В. мянто́ўскі (неадуш.)
мянто́ўскага (адуш.)		 мянто́ўскую мянто́ўскае мянто́ўскія (неадуш.)
мянто́ўскіх (адуш.)
Т. мянто́ўскім мянто́ўскай
мянто́ўскаю		 мянто́ўскім мянто́ўскімі
М. мянто́ўскім мянто́ўскай мянто́ўскім мянто́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.