Мяні́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Мяні́ца
Р. Мяні́цы
Д. Мяні́цы
В. Мяні́цу
Т. Мяні́цай
Мяні́цаю
М. Мяні́цы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)