мяні́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мяні́ннік | мяні́ннікі | |
| мяні́нніка | мяні́ннікаў | |
| мяні́нніку | мяні́ннікам | |
| мяні́нніка | мяні́ннікаў | |
| мяні́ннікам | мяні́ннікамі | |
| мяні́нніку | мяні́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)