мя́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мя́ты мя́тая мя́тае мя́тыя
Р. мя́тага мя́тай
мя́тае		 мя́тага мя́тых
Д. мя́таму мя́тай мя́таму мя́тым
В. мя́ты (неадуш.)
мя́тага (адуш.)		 мя́тую мя́тае мя́тыя (неадуш.)
мя́тых (адуш.)
Т. мя́тым мя́тай
мя́таю		 мя́тым мя́тымі
М. мя́тым мя́тай мя́тым мя́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)