мя́ўкнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
мя́ўкну | мя́ўкнем | |
мя́ўкнеш | мя́ўкнеце | |
мя́ўкне | мя́ўкнуць | |
Прошлы час | ||
мя́ўкнуў | мя́ўкнулі | |
мя́ўкнула | ||
мя́ўкнула | ||
Загадны лад | ||
мя́ўкні | мя́ўкніце | |
Дзеепрыслоўе | ||
мя́ўкнуўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)