мя́ўкнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. мя́ўкну мя́ўкнем
2-я ас. мя́ўкнеш мя́ўкнеце
3-я ас. мя́ўкне мя́ўкнуць
Прошлы час
м. мя́ўкнуў мя́ўкнулі
ж. мя́ўкнула
н. мя́ўкнула
Загадны лад
2-я ас. мя́ўкні мя́ўкніце
Дзеепрыслоўе
прош. час мя́ўкнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)