мя́ўканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
мя́ўканне | |
мя́ўкання | |
мя́ўканню | |
мя́ўканне | |
мя́ўканнем | |
мя́ўканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
мя́ўканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
мя́ўканне | |
мя́ўкання | |
мя́ўканню | |
мя́ўканне | |
мя́ўканнем | |
мя́ўканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)