мя́ўкаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мя́ўкаю мя́ўкаем
2-я ас. мя́ўкаеш мя́ўкаеце
3-я ас. мя́ўкае мя́ўкаюць
Прошлы час
м. мя́ўкаў мя́ўкалі
ж. мя́ўкала
н. мя́ўкала
Загадны лад
2-я ас. мя́ўкай мя́ўкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мя́ўкаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)