апафегматы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апафегматы́чны |
апафегматы́чная |
апафегматы́чнае |
апафегматы́чныя |
Р. |
апафегматы́чнага |
апафегматы́чнай апафегматы́чнае |
апафегматы́чнага |
апафегматы́чных |
Д. |
апафегматы́чнаму |
апафегматы́чнай |
апафегматы́чнаму |
апафегматы́чным |
В. |
апафегматы́чны (неадуш.) апафегматы́чнага (адуш.) |
апафегматы́чную |
апафегматы́чнае |
апафегматы́чныя (неадуш.) апафегматы́чных (адуш.) |
Т. |
апафегматы́чным |
апафегматы́чнай апафегматы́чнаю |
апафегматы́чным |
апафегматы́чнымі |
М. |
апафегматы́чным |
апафегматы́чнай |
апафегматы́чным |
апафегматы́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
апафе́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апафе́ма |
апафе́мы |
Р. |
апафе́мы |
апафе́м |
Д. |
апафе́ме |
апафе́мам |
В. |
апафе́му |
апафе́мы |
Т. |
апафе́май апафе́маю |
апафе́мамі |
М. |
апафе́ме |
апафе́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апафео́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
апафео́з |
Р. |
апафео́зу |
Д. |
апафео́зу |
В. |
апафео́з |
Т. |
апафео́зам |
М. |
апафео́зе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апафео́зны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апафео́зны |
апафео́зная |
апафео́знае |
апафео́зныя |
Р. |
апафео́знага |
апафео́знай апафео́знае |
апафео́знага |
апафео́зных |
Д. |
апафео́знаму |
апафео́знай |
апафео́знаму |
апафео́зным |
В. |
апафео́зны (неадуш.) апафео́знага (адуш.) |
апафео́зную |
апафео́знае |
апафео́зныя (неадуш.) апафео́зных (адуш.) |
Т. |
апафео́зным |
апафео́знай апафео́знаю |
апафео́зным |
апафео́знымі |
М. |
апафео́зным |
апафео́знай |
апафео́зным |
апафео́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
апаферме́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апаферме́нт |
апаферме́нты |
Р. |
апаферме́нту |
апаферме́нтаў |
Д. |
апаферме́нту |
апаферме́нтам |
В. |
апаферме́нт |
апаферме́нты |
Т. |
апаферме́нтам |
апаферме́нтамі |
М. |
апаферме́нце |
апаферме́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
апафі́за
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апафі́за |
апафі́зы |
Р. |
апафі́зы |
апафі́з |
Д. |
апафі́зе |
апафі́зам |
В. |
апафі́зу |
апафі́зы |
Т. |
апафі́зай апафі́заю |
апафі́замі |
М. |
апафі́зе |
апафі́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
апахмялі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апахмялю́ся |
апахме́лімся |
2-я ас. |
апахме́лішся |
апахме́ліцеся |
3-я ас. |
апахме́ліцца |
апахме́ляцца |
Прошлы час |
м. |
апахмялі́ўся |
апахмялі́ліся |
ж. |
апахмялі́лася |
н. |
апахмялі́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
апахмялі́ся |
апахмялі́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
апахмялі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апахмяля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апахмяля́юся |
апахмяля́емся |
2-я ас. |
апахмяля́ешся |
апахмяля́ецеся |
3-я ас. |
апахмяля́ецца |
апахмяля́юцца |
Прошлы час |
м. |
апахмяля́ўся |
апахмяля́ліся |
ж. |
апахмяля́лася |
н. |
апахмяля́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
апахмяля́йся |
апахмяля́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
апахмяля́ючыся |
Крыніцы:
tsbm1984.
апахрама́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
апахрама́т |
Р. |
апахрама́та |
Д. |
апахрама́ту |
В. |
апахрама́т |
Т. |
апахрама́там |
М. |
апахрама́це |
Крыніцы:
piskunou2012.
апацэ́нтр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апацэ́нтр |
апацэ́нтры |
Р. |
апацэ́нтра |
апацэ́нтраў |
Д. |
апацэ́нтру |
апацэ́нтрам |
В. |
апацэ́нтр |
апацэ́нтры |
Т. |
апацэ́нтрам |
апацэ́нтрамі |
М. |
апацэ́нтры |
апацэ́нтрах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.