апафегматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апафегматы́чны апафегматы́чная апафегматы́чнае апафегматы́чныя
Р. апафегматы́чнага апафегматы́чнай
апафегматы́чнае		 апафегматы́чнага апафегматы́чных
Д. апафегматы́чнаму апафегматы́чнай апафегматы́чнаму апафегматы́чным
В. апафегматы́чны (неадуш.)
апафегматы́чнага (адуш.)		 апафегматы́чную апафегматы́чнае апафегматы́чныя (неадуш.)
апафегматы́чных (адуш.)
Т. апафегматы́чным апафегматы́чнай
апафегматы́чнаю		 апафегматы́чным апафегматы́чнымі
М. апафегматы́чным апафегматы́чнай апафегматы́чным апафегматы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)