Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

умача́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. умача́ю умача́ем
2-я ас. умача́еш умача́еце
3-я ас. умача́е умача́юць
Прошлы час
м. умача́ў умача́лі
ж. умача́ла
н. умача́ла
Загадны лад
2-я ас. умача́й умача́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час умача́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

у́мбра

‘пігмент; фарба’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. у́мбра
Р. у́мбры
Д. у́мбры
В. у́мбру
Т. у́мбрай
у́мбраю
М. у́мбры

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

у́мбрскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. у́мбрскі у́мбрская у́мбрскае у́мбрскія
Р. у́мбрскага у́мбрскай
у́мбрскае		 у́мбрскага у́мбрскіх
Д. у́мбрскаму у́мбрскай у́мбрскаму у́мбрскім
В. у́мбрскі (неадуш.)
у́мбрскага (адуш.)		 у́мбрскую у́мбрскае у́мбрскія (неадуш.)
у́мбрскіх (адуш.)
Т. у́мбрскім у́мбрскай
у́мбрскаю		 у́мбрскім у́мбрскімі
М. у́мбрскім у́мбрскай у́мбрскім у́мбрскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

умбры́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умбры́йскі умбры́йская умбры́йскае умбры́йскія
Р. умбры́йскага умбры́йскай
умбры́йскае		 умбры́йскага умбры́йскіх
Д. умбры́йскаму умбры́йскай умбры́йскаму умбры́йскім
В. умбры́йскі (неадуш.)
умбры́йскага (адуш.)		 умбры́йскую умбры́йскае умбры́йскія (неадуш.)
умбры́йскіх (адуш.)
Т. умбры́йскім умбры́йскай
умбры́йскаю		 умбры́йскім умбры́йскімі
М. умбры́йскім умбры́йскай умбры́йскім умбры́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

умежава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умежава́ны умежава́ная умежава́нае умежава́ныя
Р. умежава́нага умежава́най
умежава́нае		 умежава́нага умежава́ных
Д. умежава́наму умежава́най умежава́наму умежава́ным
В. умежава́ны (неадуш.)
умежава́нага (адуш.)		 умежава́ную умежава́нае умежава́ныя (неадуш.)
умежава́ных (адуш.)
Т. умежава́ным умежава́най
умежава́наю		 умежава́ным умежава́нымі
М. умежава́ным умежава́най умежава́ным умежава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

умежава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умежава́ны умежава́ная умежава́нае умежава́ныя
Р. умежава́нага умежава́най
умежава́нае		 умежава́нага умежава́ных
Д. умежава́наму умежава́най умежава́наму умежава́ным
В. умежава́ны (неадуш.)
умежава́нага (адуш.)		 умежава́ную умежава́нае умежава́ныя (неадуш.)
умежава́ных (адуш.)
Т. умежава́ным умежава́най
умежава́наю		 умежава́ным умежава́нымі
М. умежава́ным умежава́най умежава́ным умежава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

уме́ла

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
уме́ла - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

уме́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уме́ласць
Р. уме́ласці
Д. уме́ласці
В. уме́ласць
Т. уме́ласцю
М. уме́ласці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уме́лец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уме́лец уме́льцы
Р. уме́льца уме́льцаў
Д. уме́льцу уме́льцам
В. уме́льца уме́льцаў
Т. уме́льцам уме́льцамі
М. уме́льцу уме́льцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уме́ліца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. уме́ліца уме́ліцы
Р. уме́ліцы уме́ліц
Д. уме́ліцы уме́ліцам
В. уме́ліцу уме́ліц
Т. уме́ліцай
уме́ліцаю		 уме́ліцамі
М. уме́ліцы уме́ліцах

Крыніцы: piskunou2012.