цецеруко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
цецеруко́вы |
цецеруко́вая |
цецеруко́вае |
цецеруко́вы цецеруко́выя |
Р. |
цецеруко́вага |
цецеруко́вай цецеруко́вае |
цецеруко́вага |
цецеруко́вых |
Д. |
цецеруко́ваму |
цецеруко́вай |
цецеруко́ваму |
цецеруко́вым |
В. |
цецеруко́вы (неадуш.) цецеруко́вага (адуш.) |
цецеруко́вую |
цецеруко́вае |
цецеруко́вы (неадуш.) цецеруко́выя (неадуш.) цецеруко́вых (адуш.) |
Т. |
цецеруко́вым |
цецеруко́вай цецеруко́ваю |
цецеруко́вым |
цецеруко́вымі |
М. |
цецеруко́вым |
цецеруко́вай |
цецеруко́вым |
цецеруко́вых |
Іншыя варыянты:
цецеруко́ў.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цецеруко́выя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
цецеруко́выя |
Р. |
цецеруко́вых |
Д. |
цецеруко́вым |
В. |
цецеруко́вых |
Т. |
цецеруко́вымі |
М. |
цецеруко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
цецеруко́ў
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
цецеруко́ў |
цецеруко́ва |
цецеруко́ва |
цецеруко́вы |
Р. |
цецеруко́вага |
цецеруко́вай цецеруко́вае |
цецеруко́вага |
цецеруко́вых |
Д. |
цецеруко́ваму |
цецеруко́вай |
цецеруко́ваму |
цецеруко́вым |
В. |
цецеруко́ў (неадуш.) цецеруко́вага (адуш.) |
цецеруко́ву |
цецеруко́ва |
цецеруко́вы (неадуш.) цецеруко́вых (адуш.) |
Т. |
цецеруко́вым |
цецеруко́вай цецеруко́ваю |
цецеруко́вым |
цецеруко́вымі |
М. |
цецеруко́вым |
цецеруко́вай |
цецеруко́вым |
цецеруко́вых |
Іншыя варыянты:
цецеруко́вы.
Крыніцы:
prym2009,
tsbm1984.
цеціва́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цеціва́ |
цяці́вы цецівы́ |
Р. |
цецівы́ |
цяці́ў |
Д. |
цеціве́ |
цяці́вам |
В. |
цеціву́ |
цяці́вы цецівы́ |
Т. |
цеціво́й цеціво́ю |
цяці́вамі |
М. |
цеціве́ |
цяці́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Цецяро́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Цецяро́ўка |
Р. |
Цецяро́ўкі |
Д. |
Цецяро́ўцы |
В. |
Цецяро́ўку |
Т. |
Цецяро́ўкай Цецяро́ўкаю |
М. |
Цецяро́ўцы |
цецяру́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цецяру́к |
цецерукі́ |
Р. |
цецерука́ |
цецеруко́ў |
Д. |
цецеруку́ |
цецерука́м |
В. |
цецерука́ |
цецеруко́ў |
Т. |
цецеруко́м |
цецерука́мі |
М. |
цецеруку́ |
цецерука́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
це́ча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
це́ча |
Р. |
це́чы |
Д. |
це́чы |
В. |
це́чу |
Т. |
це́чай це́чаю |
М. |
це́чы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
це́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
це́чка |
Р. |
це́чкі |
Д. |
це́чцы |
В. |
це́чку |
Т. |
це́чкай це́чкаю |
М. |
це́чцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Це́шам’е
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Це́шам’е |
Р. |
Це́шам’я |
Д. |
Це́шам’ю |
В. |
Це́шам’е |
Т. |
Це́шам’ем |
М. |
Це́шам’і |
це́шанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
це́шанне |
Р. |
це́шання |
Д. |
це́шанню |
В. |
це́шанне |
Т. |
це́шаннем |
М. |
це́шанні |
Крыніцы:
piskunou2012.