цецяру́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| цецяру́к | цецерукі́ | |
| цецерука́ | цецеруко́ў | |
| цецеруку́ | цецерука́м | |
| цецерука́ | цецеруко́ў | |
| цецеруко́м | цецерука́мі | |
| цецеруку́ | цецерука́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)