цецяру́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цецяру́к цецерукі́
Р. цецерука́ цецеруко́ў
Д. цецеруку́ цецерука́м
В. цецерука́ цецеруко́ў
Т. цецеруко́м цецерука́мі
М. цецеруку́ цецерука́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)