цу́біць
‘ісці, падаць моцна ці на працягу доўгага часу (пра дождж і пад.); піць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
цу́блю |
цу́бім |
| 2-я ас. |
цу́біш |
цу́біце |
| 3-я ас. |
цу́біць |
цу́бяць |
| Прошлы час |
| м. |
цу́біў |
цу́білі |
| ж. |
цу́біла |
| н. |
цу́біла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
цу́б |
цу́бце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
цу́бячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
цу́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
цу́г |
| Р. |
цу́га |
| Д. |
цу́гу |
| В. |
цу́г |
| Т. |
цу́гам |
| М. |
цу́гу |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цугавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цугавы́ |
цугава́я |
цугаво́е |
цугавы́я |
| Р. |
цугаво́га |
цугаво́й цугаво́е |
цугаво́га |
цугавы́х |
| Д. |
цугаво́му |
цугаво́й |
цугаво́му |
цугавы́м |
| В. |
цугавы́ (неадуш.) цугаво́га (адуш.) |
цугаву́ю |
цугаво́е |
цугавы́я (неадуш.) цугавы́х (адуш.) |
| Т. |
цугавы́м |
цугаво́й цугаво́ю |
цугавы́м |
цугавы́мі |
| М. |
цугавы́м |
цугаво́й |
цугавы́м |
цугавы́х |
Іншыя варыянты:
цу́гавы.
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цу́гам
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| цу́гам |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цу́глевы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цу́глевы |
цу́глевая |
цу́глевае |
цу́глевыя |
| Р. |
цу́глевага |
цу́глевай цу́глевае |
цу́глевага |
цу́глевых |
| Д. |
цу́глеваму |
цу́глевай |
цу́глеваму |
цу́глевым |
| В. |
цу́глевы (неадуш.) цу́глевага (адуш.) |
цу́глевую |
цу́глевае |
цу́глевыя (неадуш.) цу́глевых (адуш.) |
| Т. |
цу́глевым |
цу́глевай цу́глеваю |
цу́глевым |
цу́глевымі |
| М. |
цу́глевым |
цу́глевай |
цу́глевым |
цу́глевых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цу́глі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
цу́глі |
| Р. |
цу́гляў |
| Д. |
цу́глям |
| В. |
цу́глі |
| Т. |
цу́глямі |
| М. |
цу́глях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цугля́ць
‘класці ў рот каню цуглі, кілзаць каня’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
цугля́ю |
цугля́ем |
| 2-я ас. |
цугля́еш |
цугля́еце |
| 3-я ас. |
цугля́е |
цугля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
цугля́ў |
цугля́лі |
| ж. |
цугля́ла |
| н. |
цугля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
цугля́й |
цугля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
цугля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
цуго́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цуго́лка |
цуго́лкі |
| Р. |
цуго́лкі |
цуго́лак |
| Д. |
цуго́лцы |
цуго́лкам |
| В. |
цуго́лку |
цуго́лкі |
| Т. |
цуго́лкай цуго́лкаю |
цуго́лкамі |
| М. |
цуго́лцы |
цуго́лках |
Крыніцы:
piskunou2012.