цу́біць
‘ісці, падаць моцна ці на працягу доўгага часу (пра дождж і пад.); піць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| цу́блю | цу́бім | |
| цу́біш | цу́біце | |
| цу́біць | цу́бяць | |
| Прошлы час | ||
| цу́біў | цу́білі | |
| цу́біла | ||
| цу́біла | ||
| Загадны лад | ||
| цу́б | цу́бце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| цу́бячы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)