Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёікмноухыьэюя
бгдкнпрсхц

цу́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цу́г
Р. цу́га
Д. цу́гу
В. цу́г
Т. цу́гам
М. цу́гу

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цугавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цугавы́ цугава́я цугаво́е цугавы́я
Р. цугаво́га цугаво́й
цугаво́е		 цугаво́га цугавы́х
Д. цугаво́му цугаво́й цугаво́му цугавы́м
В. цугавы́ (неадуш.)
цугаво́га (адуш.)		 цугаву́ю цугаво́е цугавы́я (неадуш.)
цугавы́х (адуш.)
Т. цугавы́м цугаво́й
цугаво́ю		 цугавы́м цугавы́мі
М. цугавы́м цугаво́й цугавы́м цугавы́х

Іншыя варыянты: цу́гавы.

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цу́гавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цу́гавы цу́гавая цу́гавае цу́гавыя
Р. цу́гавага цу́гавай
цу́гавае		 цу́гавага цу́гавых
Д. цу́гаваму цу́гавай цу́гаваму цу́гавым
В. цу́гавы (неадуш.)
цу́гавага (адуш.)		 цу́гавую цу́гавае цу́гавыя (неадуш.)
цу́гавых (адуш.)
Т. цу́гавым цу́гавай
цу́гаваю		 цу́гавым цу́гавымі
М. цу́гавым цу́гавай цу́гавым цу́гавых

Іншыя варыянты: цугавы́.

Крыніцы: krapivabr2012.

цу́гам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
цу́гам - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цу́глевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цу́глевы цу́глевая цу́глевае цу́глевыя
Р. цу́глевага цу́глевай
цу́глевае		 цу́глевага цу́глевых
Д. цу́глеваму цу́глевай цу́глеваму цу́глевым
В. цу́глевы (неадуш.)
цу́глевага (адуш.)		 цу́глевую цу́глевае цу́глевыя (неадуш.)
цу́глевых (адуш.)
Т. цу́глевым цу́глевай
цу́глеваю		 цу́глевым цу́глевымі
М. цу́глевым цу́глевай цу́глевым цу́глевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цу́глі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. цу́глі
Р. цу́гляў
Д. цу́глям
В. цу́глі
Т. цу́глямі
М. цу́глях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цугля́ць

‘класці ў рот каню цуглі, кілзаць каня’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цугля́ю цугля́ем
2-я ас. цугля́еш цугля́еце
3-я ас. цугля́е цугля́юць
Прошлы час
м. цугля́ў цугля́лі
ж. цугля́ла
н. цугля́ла
Загадны лад
2-я ас. цугля́й цугля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час цугля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

цуго́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цуго́лка цуго́лкі
Р. цуго́лкі цуго́лак
Д. цуго́лцы цуго́лкам
В. цуго́лку цуго́лкі
Т. цуго́лкай
цуго́лкаю		 цуго́лкамі
М. цуго́лцы цуго́лках

Крыніцы: piskunou2012.

цугтрамбо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цугтрамбо́н цугтрамбо́ны
Р. цугтрамбо́на цугтрамбо́наў
Д. цугтрамбо́ну цугтрамбо́нам
В. цугтрамбо́н цугтрамбо́ны
Т. цугтрамбо́нам цугтрамбо́намі
М. цугтрамбо́не цугтрамбо́нах

Крыніцы: piskunou2012.

цугу́ндар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цугу́ндар
В. цугу́ндар

Крыніцы: krapivabr2012.