Цецераўні́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Цецераўні́к
Р. Цецераўніка́
Д. Цецераўніку́
В. Цецераўні́к
Т. Цецераўніко́м
М. Цецераўніку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)