цецеруко́выя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. цецеруко́выя
Р. цецеруко́вых
Д. цецеруко́вым
В. цецеруко́вых
Т. цецеруко́вымі
М. цецеруко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)