Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

це́сельны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	це́сельны	це́сельная	це́сельнае	це́сельныя
Р.	це́сельнага	це́сельнай це́сельнае	це́сельнага	це́сельных
Д.	це́сельнаму	це́сельнай	це́сельнаму	це́сельным
В.	це́сельны (неадуш.) це́сельнага (адуш.)	це́сельную	це́сельнае	це́сельныя (неадуш.) це́сельных (адуш.)
Т.	це́сельным	це́сельнай це́сельнаю	це́сельным	це́сельнымі
М.	це́сельным	це́сельнай	це́сельным	це́сельных

Крыніцы: piskunou2012.

Цеслюкі́шкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

це́сля

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цеслява́ць

‘выконваць цяслярскія работы’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

це́сна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
це́сна	цясне́й	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

цеснава́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
цеснава́та	цеснава́цей	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

цеснава́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	цеснава́ты	цеснава́тая	цеснава́тае	цеснава́тыя
Р.	цеснава́тага	цеснава́тай цеснава́тае	цеснава́тага	цеснава́тых
Д.	цеснава́таму	цеснава́тай	цеснава́таму	цеснава́тым
В.	цеснава́ты (неадуш.) цеснава́тага (адуш.)	цеснава́тую	цеснава́тае	цеснава́тыя (неадуш.) цеснава́тых (адуш.)
Т.	цеснава́тым	цеснава́тай цеснава́таю	цеснава́тым	цеснава́тымі
М.	цеснава́тым	цеснава́тай	цеснава́тым	цеснава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Цеснава́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Цеснаво́е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

це́снасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Verbum