муніцыпа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
муніцыпа́льны |
муніцыпа́льная |
муніцыпа́льнае |
муніцыпа́льныя |
| Р. |
муніцыпа́льнага |
муніцыпа́льнай
муніцыпа́льнае |
муніцыпа́льнага |
муніцыпа́льных |
| Д. |
муніцыпа́льнаму |
муніцыпа́льнай |
муніцыпа́льнаму |
муніцыпа́льным |
| В. |
муніцыпа́льны (неадуш.)
муніцыпа́льнага (адуш.) |
муніцыпа́льную |
муніцыпа́льнае |
муніцыпа́льныя (неадуш.)
муніцыпа́льных (адуш.) |
| Т. |
муніцыпа́льным |
муніцыпа́льнай
муніцыпа́льнаю |
муніцыпа́льным |
муніцыпа́льнымі |
| М. |
муніцыпа́льным |
муніцыпа́льнай |
муніцыпа́льным |
муніцыпа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Му́нцавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Му́нцавічы |
| Р. |
Му́нцавіч
Му́нцавічаў |
| Д. |
Му́нцавічам |
| В. |
Му́нцавічы |
| Т. |
Му́нцавічамі |
| М. |
Му́нцавічах |
мунц-мета́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мунц-мета́л |
| Р. |
мунц-мета́лу |
| Д. |
мунц-мета́лу |
| В. |
мунц-мета́л |
| Т. |
мунц-мета́лам |
| М. |
мунц-мета́ле |
Крыніцы:
piskunou2012.
му́р
‘будынак’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
му́р |
муры́ |
| Р. |
му́ра |
муро́ў |
| Д. |
му́ру |
мура́м |
| В. |
му́р |
муры́ |
| Т. |
му́рам |
мура́мі |
| М. |
му́ры |
мура́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
му́р
‘сцяна; кладка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
му́р |
| Р. |
му́ру |
| Д. |
му́ру |
| В. |
му́р |
| Т. |
му́рам |
| М. |
му́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мура́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мура́ |
| Р. |
муры́ |
| Д. |
муры́ |
| В. |
муру́ |
| Т. |
муро́й
муро́ю |
| М. |
муры́ |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
мурава́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мурава́ |
| Р. |
муравы́ |
| Д. |
мураве́ |
| В. |
мураву́ |
| Т. |
мураво́й
мураво́ю |
| М. |
мураве́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Му́рава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Му́рава |
| Р. |
Му́рава |
| Д. |
Му́раву |
| В. |
Му́рава |
| Т. |
Му́равам |
| М. |
Му́раве |
Мура́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Мура́ва |
| Р. |
Мура́вы |
| Д. |
Мура́ве |
| В. |
Мура́ву |
| Т. |
Мура́вай
Мура́ваю |
| М. |
Мура́ве |