караткача́снасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
караткача́снасць |
Р. |
караткача́снасці |
Д. |
караткача́снасці |
В. |
караткача́снасць |
Т. |
караткача́снасцю |
М. |
караткача́снасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
караткашы́і
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
караткашы́і |
караткашы́яя |
караткашы́яе |
караткашы́ія |
Р. |
караткашы́яга |
караткашы́яй караткашы́яе |
караткашы́яга |
караткашы́іх |
Д. |
караткашы́яму |
караткашы́яй |
караткашы́яму |
караткашы́ім |
В. |
караткашы́і (неадуш.) караткашы́яга (адуш.) |
караткашы́юю |
караткашы́яе |
караткашы́ія (неадуш.) караткашы́іх (адуш.) |
Т. |
караткашы́ім |
караткашы́яй караткашы́яю |
караткашы́ім |
караткашы́імі |
М. |
караткашы́ім |
караткашы́яй |
караткашы́ім |
караткашы́іх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
караткашэ́рсны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
караткашэ́рсны |
караткашэ́рсная |
караткашэ́рснае |
караткашэ́рсныя |
Р. |
караткашэ́рснага |
караткашэ́рснай караткашэ́рснае |
караткашэ́рснага |
караткашэ́рсных |
Д. |
караткашэ́рснаму |
караткашэ́рснай |
караткашэ́рснаму |
караткашэ́рсным |
В. |
караткашэ́рсны (неадуш.) караткашэ́рснага (адуш.) |
караткашэ́рсную |
караткашэ́рснае |
караткашэ́рсныя (неадуш.) караткашэ́рсных (адуш.) |
Т. |
караткашэ́рсным |
караткашэ́рснай караткашэ́рснаю |
караткашэ́рсным |
караткашэ́рснымі |
М. |
караткашэ́рсным |
караткашэ́рснай |
караткашэ́рсным |
караткашэ́рсных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Каратке́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Каратке́вічы |
Р. |
Каратке́віч Каратке́вічаў |
Д. |
Каратке́вічам |
В. |
Каратке́вічы |
Т. |
Каратке́вічамі |
М. |
Каратке́вічах |
кара́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кара́тны |
кара́тная |
кара́тнае |
кара́тныя |
Р. |
кара́тнага |
кара́тнай кара́тнае |
кара́тнага |
кара́тных |
Д. |
кара́тнаму |
кара́тнай |
кара́тнаму |
кара́тным |
В. |
кара́тны (неадуш.) кара́тнага (адуш.) |
кара́тную |
кара́тнае |
кара́тныя (неадуш.) кара́тных (адуш.) |
Т. |
кара́тным |
кара́тнай кара́тнаю |
кара́тным |
кара́тнымі |
М. |
кара́тным |
кара́тнай |
кара́тным |
кара́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
караты́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
караты́ст |
караты́сты |
Р. |
караты́ста |
караты́стаў |
Д. |
караты́сту |
караты́стам |
В. |
караты́ста |
караты́стаў |
Т. |
караты́стам |
караты́стамі |
М. |
караты́сце |
караты́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
караты́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
караты́стка |
караты́сткі |
Р. |
караты́сткі |
караты́стак |
Д. |
караты́стцы |
караты́сткам |
В. |
караты́стку |
караты́стак |
Т. |
караты́сткай караты́сткаю |
караты́сткамі |
М. |
караты́стцы |
караты́стках |
Крыніцы:
piskunou2012.