камізэ́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
камізэ́льшчык |
камізэ́льшчыкі |
| Р. |
камізэ́льшчыка |
камізэ́льшчыкаў |
| Д. |
камізэ́льшчыку |
камізэ́льшчыкам |
| В. |
камізэ́льшчыка |
камізэ́льшчыкаў |
| Т. |
камізэ́льшчыкам |
камізэ́льшчыкамі |
| М. |
камізэ́льшчыку |
камізэ́льшчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
камізэ́ля
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
камізэ́ля |
камізэ́лі |
| Р. |
камізэ́лі |
камізэ́ль |
| Д. |
камізэ́лі |
камізэ́лям |
| В. |
камізэ́лю |
камізэ́лі |
| Т. |
камізэ́ляй камізэ́ляю |
камізэ́лямі |
| М. |
камізэ́лі |
камізэ́лях |
Крыніцы:
piskunou2012.
камікава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
камікава́нне |
| Р. |
камікава́ння |
| Д. |
камікава́нню |
| В. |
камікава́нне |
| Т. |
камікава́ннем |
| М. |
камікава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
камікава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
каміку́ю |
каміку́ем |
| 2-я ас. |
каміку́еш |
каміку́еце |
| 3-я ас. |
каміку́е |
каміку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
камікава́ў |
камікава́лі |
| ж. |
камікава́ла |
| н. |
камікава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
каміку́й |
каміку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
каміку́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
каміка́дзэ
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каміка́дзэ |
каміка́дзэ |
| Р. |
каміка́дзэ |
каміка́дзэ |
| Д. |
каміка́дзэ |
каміка́дзэ |
| В. |
каміка́дзэ |
каміка́дзэ |
| Т. |
каміка́дзэ |
каміка́дзэ |
| М. |
каміка́дзэ |
каміка́дзэ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
каміка́дзэ
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каміка́дзэ |
каміка́дзэ |
| Р. |
каміка́дзэ |
каміка́дзэ |
| Д. |
каміка́дзэ |
каміка́дзэ |
| В. |
каміка́дзэ |
каміка́дзэ |
| Т. |
каміка́дзэ |
каміка́дзэ |
| М. |
каміка́дзэ |
каміка́дзэ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Камі́ла
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Камі́ла |
Камі́лы |
| Р. |
Камі́лы |
Камі́л |
| Д. |
Камі́ле |
Камі́лам |
| В. |
Камі́лу |
Камі́л |
| Т. |
Камі́лай Камі́лаю |
Камі́ламі |
| М. |
Камі́ле |
Камі́лах |
каміла́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каміла́ўка |
каміла́ўкі |
| Р. |
каміла́ўкі |
каміла́вак |
| Д. |
каміла́ўцы |
каміла́ўкам |
| В. |
каміла́ўку |
каміла́ўкі |
| Т. |
каміла́ўкай каміла́ўкаю |
каміла́ўкамі |
| М. |
каміла́ўцы |
каміла́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.