Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уду́шліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уду́шліва уду́шлівей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

уду́шлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уду́шлівасць
Р. уду́шлівасці
Д. уду́шлівасці
В. уду́шлівасць
Т. уду́шлівасцю
М. уду́шлівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уду́шлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уду́шлівы уду́шлівая уду́шлівае уду́шлівыя
Р. уду́шлівага уду́шлівай
уду́шлівае
уду́шлівага уду́шлівых
Д. уду́шліваму уду́шлівай уду́шліваму уду́шлівым
В. уду́шлівы (неадуш.)
уду́шлівага (адуш.)
уду́шлівую уду́шлівае уду́шлівыя (неадуш.)
уду́шлівых (адуш.)
Т. уду́шлівым уду́шлівай
уду́шліваю
уду́шлівым уду́шлівымі
М. уду́шлівым уду́шлівай уду́шлівым уду́шлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уду́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уду́шны уду́шная уду́шнае уду́шныя
Р. уду́шнага уду́шнай
уду́шнае
уду́шнага уду́шных
Д. уду́шнаму уду́шнай уду́шнаму уду́шным
В. уду́шны (неадуш.)
уду́шнага (адуш.)
уду́шную уду́шнае уду́шныя (неадуш.)
уду́шных (адуш.)
Т. уду́шным уду́шнай
уду́шнаю
уду́шным уду́шнымі
М. уду́шным уду́шнай уду́шным уду́шных

Крыніцы: piskunou2012.

уду́шны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уду́шны уду́шная уду́шнае уду́шныя
Р. уду́шнага уду́шнай
уду́шнае
уду́шнага уду́шных
Д. уду́шнаму уду́шнай уду́шнаму уду́шным
В. уду́шны (неадуш.)
уду́шнага (адуш.)
уду́шную уду́шнае уду́шныя (неадуш.)
уду́шных (адуш.)
Т. уду́шным уду́шнай
уду́шнаю
уду́шным уду́шнымі
М. уду́шным уду́шнай уду́шным уду́шных

Крыніцы: piskunou2012.

уду́шша

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уду́шша
Р. уду́шша
Д. уду́шшу
В. уду́шша
Т. уду́шшам
М. уду́шшы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удушы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. удушу́ся уду́шымся
2-я ас. уду́шышся уду́шыцеся
3-я ас. уду́шыцца уду́шацца
Прошлы час
м. удушы́ўся удушы́ліся
ж. удушы́лася
н. удушы́лася
Загадны лад
2-я ас. удушы́ся удушы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час удушы́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удушы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. удушу́ уду́шым
2-я ас. уду́шыш уду́шыце
3-я ас. уду́шыць уду́шаць
Прошлы час
м. удушы́ў удушы́лі
ж. удушы́ла
н. удушы́ла
Загадны лад
2-я ас. удушы́ удушы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час удушы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удушэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. удушэ́нне
Р. удушэ́ння
Д. удушэ́нню
В. удушэ́нне
Т. удушэ́ннем
М. удушэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удыбкі́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
удыбкі́ - -

Крыніцы: piskunou2012.