нарміро́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нарміро́вачны |
нарміро́вачная |
нарміро́вачнае |
нарміро́вачныя |
Р. |
нарміро́вачнага |
нарміро́вачнай нарміро́вачнае |
нарміро́вачнага |
нарміро́вачных |
Д. |
нарміро́вачнаму |
нарміро́вачнай |
нарміро́вачнаму |
нарміро́вачным |
В. |
нарміро́вачны (неадуш.) |
нарміро́вачную |
нарміро́вачнае |
нарміро́вачныя (неадуш.) |
Т. |
нарміро́вачным |
нарміро́вачнай нарміро́вачнаю |
нарміро́вачным |
нарміро́вачнымі |
М. |
нарміро́вачным |
нарміро́вачнай |
нарміро́вачным |
нарміро́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нарміро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
нарміро́ўка |
нарміро́ўкі |
Р. |
нарміро́ўкі |
нарміро́вак |
Д. |
нарміро́ўцы |
нарміро́ўкам |
В. |
нарміро́ўку |
нарміро́ўкі |
Т. |
нарміро́ўкай нарміро́ўкаю |
нарміро́ўкамі |
М. |
нарміро́ўцы |
нарміро́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нарміро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
нарміро́ўшчык |
нарміро́ўшчыкі |
Р. |
нарміро́ўшчыка |
нарміро́ўшчыкаў |
Д. |
нарміро́ўшчыку |
нарміро́ўшчыкам |
В. |
нарміро́ўшчыка |
нарміро́ўшчыкаў |
Т. |
нарміро́ўшчыкам |
нарміро́ўшчыкамі |
М. |
нарміро́ўшчыку |
нарміро́ўшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нарміро́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
нарміро́ўшчыца |
нарміро́ўшчыцы |
Р. |
нарміро́ўшчыцы |
нарміро́ўшчыц |
Д. |
нарміро́ўшчыцы |
нарміро́ўшчыцам |
В. |
нарміро́ўшчыцу |
нарміро́ўшчыц |
Т. |
нарміро́ўшчыцай нарміро́ўшчыцаю |
нарміро́ўшчыцамі |
М. |
нарміро́ўшчыцы |
нарміро́ўшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нармо́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
нармо́ўшчык |
нармо́ўшчыкі |
Р. |
нармо́ўшчыка |
нармо́ўшчыкаў |
Д. |
нармо́ўшчыку |
нармо́ўшчыкам |
В. |
нармо́ўшчыка |
нармо́ўшчыкаў |
Т. |
нармо́ўшчыкам |
нармо́ўшчыкамі |
М. |
нармо́ўшчыку |
нармо́ўшчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
нармо́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
нармо́ўшчыца |
нармо́ўшчыцы |
Р. |
нармо́ўшчыцы |
нармо́ўшчыц |
Д. |
нармо́ўшчыцы |
нармо́ўшчыцам |
В. |
нармо́ўшчыцу |
нармо́ўшчыц |
Т. |
нармо́ўшчыцай нармо́ўшчыцаю |
нармо́ўшчыцамі |
М. |
нармо́ўшчыцы |
нармо́ўшчыцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
наро́блены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наро́блены |
наро́бленая |
наро́бленае |
наро́бленыя |
Р. |
наро́бленага |
наро́бленай наро́бленае |
наро́бленага |
наро́бленых |
Д. |
наро́бленаму |
наро́бленай |
наро́бленаму |
наро́бленым |
В. |
наро́блены (неадуш.) наро́бленага (адуш.) |
наро́бленую |
наро́бленае |
наро́бленыя (неадуш.) наро́бленых (адуш.) |
Т. |
наро́бленым |
наро́бленай наро́бленаю |
наро́бленым |
наро́бленымі |
М. |
наро́бленым |
наро́бленай |
наро́бленым |
наро́бленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
наро́блены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наро́блены |
наро́бленая |
наро́бленае |
наро́бленыя |
Р. |
наро́бленага |
наро́бленай наро́бленае |
наро́бленага |
наро́бленых |
Д. |
наро́бленаму |
наро́бленай |
наро́бленаму |
наро́бленым |
В. |
наро́блены (неадуш.) наро́бленага (адуш.) |
наро́бленую |
наро́бленае |
наро́бленыя (неадуш.) наро́бленых (адуш.) |
Т. |
наро́бленым |
наро́бленай наро́бленаю |
наро́бленым |
наро́бленымі |
М. |
наро́бленым |
наро́бленай |
наро́бленым |
наро́бленых |
Кароткая форма: наро́блена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
наро́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
наро́г |
наро́гі |
Р. |
наро́га |
наро́гаў |
Д. |
наро́гу |
наро́гам |
В. |
наро́г |
наро́гі |
Т. |
наро́гам |
наро́гамі |
М. |
наро́зе |
наро́гах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.