нарміро́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
нарміро́ўшчыца | нарміро́ўшчыцы | |
нарміро́ўшчыцы | нарміро́ўшчыц | |
нарміро́ўшчыцы | нарміро́ўшчыцам | |
нарміро́ўшчыцу | нарміро́ўшчыц | |
нарміро́ўшчыцай нарміро́ўшчыцаю |
нарміро́ўшчыцамі | |
нарміро́ўшчыцы | нарміро́ўшчыцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)